Santiagotaart

Ingrediënten

• 250 g ongepelde amandelen
• 250 g suiker
• ½-1 theelepel kaneel
• de geraspte schil van 1 citroen

• 5 eieren
• 1 eetlepel boter of (olijf)olie
• poedersuiker

Bereiden

Verwarm de oven voor op 180 °C.

Maal de helft van de amandelen in een amandelmolentje of keukenmachine zo fijn mogelijk en de andere helft wat grover. Meng de suiker, de kaneel en de citroenrasp erdoor. Voeg de eieren een voor een toe en meng alles goed met een spatel. Dus niet kloppen. Doe het volgende ei er pas bij als het vorige ei goed is opgenomen in het beslag.

Leg bakpapier op de bodem van een springvorm van 22-24 cm doorsnede, vet de zijkant van de vorm goed in en giet het beslag erin. (Je kunt voor de zekerheid het bakpapier ook een beetje invetten om er zeker van te zijn dat de taart niet blijft plakken.) Zet de taart ca. 20 minuten in de oven totdat deze gaar en goudkleurig is (steek een satéprikker in de taart om te controleren of de taart gaar is; als die er schoon uitkomt, is de taart klaar). Knip eventueel ondertussen het zwaard uit.

Haal de taart, als de baktijd om is, uit de oven en laat ca. 10 minuten afkoelen. Haal uit de vorm, leg het kruis erop en strooi met behulp van een zeef poedersuiker over de taart. Haal het kruis eraf zodat je de afbeelding ziet.

Extra benodigd

Amandelmolentje of keukenmachine, bakpapier, stukje karton voor het zwaard- of kruissjabloon (makkelijk op internet te vinden

Variatietip

Het originele recept is met 250 g suiker, maar ik maak hem graag met 125 g of zelfs met 85 g suiker. Net zo lekker en minder suiker is altijd gezonder. Let op; gebruik bij minder suiker ook 1 ei minder. Gebruik voor de helft kant-en-klaar amandelmeel en maal de andere helft (met een grovere structuur) zelf. Klop eerst de eieren met de suiker gedurende een paar minuten totdat er een schuimige massa is ontstaan; voeg dan de rest van de ingrediënten toe. Meng voorzichtig om zo veel mogelijk lucht in het beslag te houden. Doe een scheutje Pedro Ximénez, port, brandy of dessertwijn door het beslag voor extra smaak.

Opmerking

'Als ik aan Santiago de Compostella denk, denk ik aan regen en taart. Na Santander is het de stad in Spanje waar de meeste regen valt. Als kind vond ik het nooit erg om naar Santiago te gaan ondanks de eeuwige regen. Een groot deel van mijn Spaanse familie woonde daar. Zo ook mijn oma. We gingen altijd aan het einde van de middag een wandeling maken, of beter gezegd flaneren in de straatjes onder de arcadebogen die je beschermden tegen de regen. Dán kwam het moment voor de 'merienda', hét tussendoortje om de tijd tussen lunch en avondeten te kunnen overleven: tarta de Santiago! Deze taart wordt gemaakt op basis van amandelen en kenmerkt zich door haar zachte, sappige en korrelige structuur. Wij kinderen dronken er 'gaseosa' (een Spaanse frisdrank) bij. Mijn oma bestelde een zoete sherry die zij dan over haar stuk taart goot. Het is een van de meest traditionele nagerechten uit Santiago de Compostella en is vernoemd naar de apostel Jacobus, de patroonheilige van Spanje. Het kruis dat deze taart siert verwijst naar een zwaard, symbool van Jacobus’ nobele karakter. Helaas staat het ook symbool voor zijn lijdensweg omdat hij met een zwaard is onthoofd. Er is weinig bekend over de oorsprong van deze taart. Men vermoedt dat deze ergens in de middeleeuwen ligt. Feit is dat amandelen erg duur waren en dat deze taart daarom voorbehouden was aan mensen met een dikke portemonnee. Amandelen zijn vandaag de dag nog steeds niet echt goedkoop maar voor deze taart heb je maar 250 gram nodig. Voor de andere ingrediënten hoef je het wat betreft de kosten niet te laten.' - Sandra Alvarez