Rokerige koolraap met carbonarasaus

Bereiden

Schil de koolraap en snijd hem in repen van 1 cm x 3 cm. Dit is maar een richtlijn. Het hoeft niet te nauwkeurig.

Verhit wat olijfolie op halfhoog vuur in een koekenpan. Doe de koolraap erin, kruid hem met gerookt zout en voeg een paar eetlepels water toe. Bak de koolraap zachtjes tot al het water is verdampt en bak hem dan op halfhoog tot hoog vuur goudbruin en knapperig vanbuiten maar zacht vanbinnen (dit duurt ongeveer 15 minuten). Draai het vuur zeer laag en laat de pan op het vuur staan.

Breng intussen een grote pan water met flink wat zout aan de kook (het water moet zo zout zijn als de zee). Kook de spaghetti volgens de aanwijzingen op de verpakking. Breek de eieren in een kom en roer er flink wat (1 theelepel) zwarte peper en de Parmezaanse kaas door. Kook de pasta al dente, haal hem met een tang uit de pan en leg hem bij de koolraap in de koekenpan. Voeg ook wat van het kookvocht toe (circa 100 ml). Hierdoor koelt de pan iets af, zodat de eieren hierna niet schiften en er een gladde saus ontstaat.

Meng de pasta en koolraap door elkaar en wacht tot de pan zo ver is afgekoeld dat het mengsel niet meer sist. Voeg de eieren toe. Meng het geheel tot alle pasta is bedekt met saus. Voeg zo nodig nog wat kookwater toe tot de pasta is bedekt met een dikke, zachte, romige saus. Serveer hem direct met nog wat Parmezaanse kaas en zwarte peper, en wat citroenrasp.

Opmerking

Dit is een populair recept uit mijn Feast-column in de Guardian. Dit is zeker geen authentieke carbonarasaus, maar ik gebruik het woord om je een idee te geven van hoe het eruitziet en hoe het smaakt: krokante repen rokerige koolraap bieden een tegenwicht voor de zijdezachte saus van eieren en Parmezaanse kaas op de pasta. Volg de beschrijving nauwkeurig zodat de eieren niet schiften. Ik gebruik gerookt zout (dat is te koop in de supermarkt), maar gewoon zeezout is ook geschikt. Vanwege de eieren is dit een van de weinige recepten in dit boek zonder veganistisch alternatief. Het spijt me.