Gebakken aardappels met ui, knoflook en eieren

Bereiden

Kook de aardappels in water met zout gaar (15-25 minuten). Giet ze af.

Fruit de uien in een grote, afgedekte koekenpan met de olie op laag vuur gaar. Roer vaak. Ze moeten zacht zijn en het vocht moet verdampt zijn, zodat alleen nog de olie aan het sissen is. Dat kan zo'n 25 minuten duren. Fruit de knoflook een paar minuten mee.

Snijd de aardappels in plakjes van iets minder dan 1 cm dik en doe ze bij de uien. Bak ze op halfhoog vuur zonder deksel en keer ze met een spatel; de uien en aardappels moeten goudbruin worden. Doe er zout naar smaak bij. Tot dit punt kunt u alles tevoren klaarmaken. Warm het op en ga vlak voor het eten verder met de bereiding.

Klop de eieren los met wat zout en giet ze over de aardappels. Roer op niet te hoog vuur totdat ze stollen. Bestrooi alles met peterselie en dien het heet op.

Variatietip

Doe 1 groene paprika (zonder zaadjes en in stukjes) bij de uien als ze 10 minuten in de pan hebben gelegen. Bak 250 g halfgedroogde chorizo's (in plakjes) en circa 8 plakjes buikspek in wat olie en geef ze bij de aardappels. Sprenkel 2-3 eetlepels wijnazijn over de aardappels zodra ze in de pan met de uien liggen.

Opmerking

Manolo el Sereno, mijn gastheer in het Andalusische dorp Frailes, nam me mee naar een ambachtelijke worstmakerij genaamd Embutidos Luque in Fuensanta de Martos (provincie Jaén), waar ik onder andere een van hun nieuwe chorizo's proefde die gemaakt is met olijfolie in plaats van varkensvet. Hammen en worsten hingen als stalactieten in een grot aan het plafond. Enorme bergen gezouten varkensoren en -pootjes lagen in dozen te wachten. We gingen vervolgens naar het familierestaurant Estrella waar drie dames – Loli Luque Peragón, Yolanda Luque Garrido en Igna López Fernandez – een half dozijn streekgerechten voor ons kookten. Toen we uitgegeten waren, bezochten we de keuken, en kreeg ik de recepten. Dit aardappelgerecht is van hen. Ik heb een keer in mijn paellapan een dubbele hoeveelheid gemaakt omdat mijn familie in de tuin kwam eten. Ik vertelde dat deze aardappels 'a lo pobre' ('op de manier van de armen') heten, en mijn zesjarige kleindochter Nell vroeg: 'Maar we zijn toch helemaal niet arm?'