Pappardelle met sticky sjalotten

Ingrediënten

• 8 banaansjalotten (600 g)
• 75 ml olijfolie
• klont boter (optioneel)
• 2 tenen knoflook, gepeld en fijngehakt
• 1 kleine wortel, geschraapt en geraspt
• 4 eetlepels tomatenpuree

• 1 eetlepel sherryazijn
• klein bosje houtige kruiden (1 takje van elk tijm, rozemarijn en salie)
• 400 g pappardelle (of tagliatelle)
• 100 g Parmezaanse kaas, geraspt, voor erbij
• ½ bosje peterselie (15 g), fijngehakt

Bereiden

Pel de banaansjalotten en snijd ze in dunne ringen. Als je een mandoline of een keukenmachine met een schaafstuk hebt, kan dat handig zijn. Schenk de olijfolie in een koude pan en voeg er een snuf zout en een klont boter aan toe, als je die gebruikt. Smoor de sjalotten 20-25 minuten zachtjes op laag tot halfhoog vuur tot ze zacht maar nog niet bruin zijn.

Voeg de knoflook, wortel en tomatenpuree toe, en bak alles nog 5-6 minuten, tot de tomatenpuree er dik en kleverig gaat uitzien. Voeg dan de sherryazijn en 200 ml water toe. Doe de kruiden erbij en bak alles nog 10 minuten tot je een zachte en karamelachtige ragù hebt.

Kook de pasta in ruim kokend, flink gezouten water ongeveer 1 minuut korter dan op de verpakking staat aangegeven. Hij moet net nog niet al dente zijn. Laat de pasta uitlekken, maar houd een kopje van het kookvocht achter, of gebruik een keukentang om de pasta uit de pan in de pan met de ragù te tillen. Haal de kruiden eruit en breng de ragù op smaak met zout en versgemalen zwarte peper. Voeg er zoveel pastawater aan toe dat er een mooi romige saus ontstaat die de pappardelle goed bedekt. Als je de pasta in een vergiet hebt laten uitlekken en geen keukentang hebt gebruikt, dan heb je iets meer kookwater nodig. Bestrooi de pasta met de geraspte Parmezaanse kaas en de fijngehakte peterselie.

Opmerking

Dit gerecht ontstond uit een diep verlangen naar pappardelle met een rijke ragù, maar die van mij moest natuurlijk met groenten worden gemaakt, en ik wilde het gerecht snel bereiden omdat het een doordeweekse maaltijd was. De sjalotten worden gesmoord tot een superzoete, rijke ragù, die steun krijgt van tomatenpuree, houtige kruiden en knoflook. Hij is geïnspireerd op een recept van Rachel Roddy waar mijn kinderen gek op zijn. De saus smaakt alsof er veel meer werk in zit dan erin zit. Als je voor minder dan vier personen kookt, dan kun je de ragù 1 week in de koelkast bewaren.