Vispotje van heek met zeekraal

Ingrediënten

• 600 g heekfilet, zonder vel
• arachideolie, om te bakken
• 1 ui, in ringen
• 2 stengels bleekselderij, in grove stukken
• 1 venkel, in ringen
• 1 wortel, in plakken
• 1 teentje knoflook, fijngesneden
• 2 laurierbladen

• paar takjes verse tijm
• handvol verse bladpeterselie, steeltjes en blaadjes apart
• 4 sinaasappelschillen
• 600 ml visbouillon, of zoveel tot de vis onderstaat
• 150 g krieltjes, geschild
• 100 g zeekraal

Voorbereiden

Leg de stukken heekfilet in een schaal en bedek ze met een laagje grof zout. Leg de vis 1 uur in de koelkast.

Bereiden

Neem de stukken vis na 1 uur uit de koelkast, leg ze in een vergiet en spoel ze 5-10 minuten af onder koud, zacht stromend water. Controleer of al het zout eraf is gespoeld. De vis is nu steviger van structuur geworden, de kleur licht en ondoorschijnend. Snijd nu indien gewenst de vis in grove stukken.

Verhit een eetlepel olie in de pan en voeg de ui, bleekselderij, venkel, wortel en knoflook toe. Smoor dit gedurende 3 minuten zonder dat de groente verkleurt. Voeg nu de laurier, tijm, peterseliesteeltjes en sinaasappelschil toe. Roer 1 minuut mee en voeg de bouillon toe. Voeg de krieltjes toe en breng het geheel aan de kook.

Zet nu het vuur laag en laat het vispotje gedurende 8 minuten pruttelen. Voeg daarna de stukken vis toe en pocheer ze gedurende 5 minuten mee. Voeg dan de zeekraal en gehakte peterselieblaadjes toe en kook deze 1 minuut mee. Proef de bouillon en voeg naar smaak zout en peper toe. Let op, want de zeekraal is al zilt van zichzelf.

Serveer de stukken vis met de groente en de bouillon. Lekker met aïoli.

Alternatieve vissoorten

Kabeljauw of schelvis

Opmerking

'Vroeger waren bijna alle kookprogramma's saai. Ze werden altijd opgenomen in een klinische studio en waren puur instructief. Toen ik deze reis langs de kust van Cornwall liep, moest ik denken aan mijn grote inspirator Keith Floyd. De Engelse tv-kok heeft in de jaren tachtig de culinaire televisie voorgoed veranderd. Hij was de eerste die op locatie kookte, op een boot of midden in een wijngaard. Maar dat was niet de enige reden waarom zijn programma's zo populair waren. Floyd was nogal een flamboyant karakter. Hij droeg altijd een vlinderdasje en had altijd een vol glas wijn bij de hand. Hij maakte kooktelevisie leuk om naar te kijken, ook als je zelf niet ging koken. Zijn shows waren chaotisch, maar spannend. Als het mis ging, ging het mis, zo simpel was het. En dat op primetime op de BBC. Telkens als ik weer ergens in de modder sta te koken achter een gasbrander op een stapel pallets, dan moet ik denken aan Keith Floyd. Hij heeft het allemaal bedacht.' - Bart van Olphen