Oesters met zwartebonensaus

Ingrediënten

• 24 grote oesters (bijvoorbeeld creuses)
• 3 eetlepels zwartebonenpasta
• rasp en sap van ½ limoen
• grof zeezout of zeewier, om de oesters op te presenteren

• 5 cm komkommer, zaadlijsten verwijderd, in piepkleine blokjes
• ¼ rode peper, zaadlijsten verwijderd, fijngehakt
• handvol verse korianderblaadjes, fijngehakt

Bereiden

Open de oesters met een oestermes, snijd het oestervlees los en bewaar het vocht. Zeef het vocht zorgvuldig, zodat eventuele schelpresten achterblijven. Haal het oestervlees uit de schelp, bewaar de holle schelp en doe de platte kant weg. Spoel de holle schelpen schoon onder koud, zacht stromend water.

Breng het gezeefde oestervocht aan de kook in een steelpan. Zet het vuur uit en voeg de oesters toe. Pocheer de oesters 2-3 minuten in het warme oestervocht terwijl je ze af en toe omdraait. Haal de oesters uit de pan.

Voeg de zwarte bonenpasta toe aan het warme oestervocht, meng goed met een garde en kook dit 1 minuut op laag vuur in tot een mooie dikke saus. Meng het grootste deel van het limoensap en van de limoenrasp erdoor en zet apart.

Druk de schelpen in een laag met grof zout of op zeewier, zodat ze stevig liggen. Leg in elke schelp een oester en schep daar wat van het zwartebonenmengsel over.

Verdeel de kleine blokjes komkommer en de rode peper over de oesters. Druppel het laatste limoensap over de oesters. Garneer met koriander en de rest van de limoenrasp.

Opmerking

'Ik hou ontzettend veel van Chinees eten, maar mijn vriendin niet zo. Dus als ik eens een avondje alleen ben, dan is het eerste wat ik doe: naar de Chinees. In Amsterdam, waar ik woon, ga je dan naar de Zeedijk. Dat is onze China Town. Het bekendste Chinese restaurant daar is Nam Kee. Voornamelijk vanwege de oesters in zwartebonensaus. Er is zelfs een boek (en een film) naar vernoemd: De oesters van Nam Kee. Het is zeker niet het gezelligste restaurant; je zit onder felle tl-verlichting aan een plastic tafelkleed en bestelt een nummertje van de kaart. Het zijn ook lang niet de beste oesters - het zijn altijd van die grote, die je met mes en vork moet eten (en iedereen weet dat de kleintjes het lekkerst zijn). Toch kom ik er telkens weer terug. De oesters smaken daar namelijk wél gewoon het beste. Het zal wel nostalgie zijn.' - Bart van Olphen